Wracamy do tradycji podsumowań rocznych, bo w codziennym pędzie często (a w zasadzie codziennie w czasie całego roku) zapominamy ile wspaniałych i dobrych rzeczy zrobiliśmy w ostatnich 12 miesiącach. I owszem, stawiamy sobie poważniejsze cele, wyższe poprzeczki, odważniej sięgamy w obronie ważnych dla nas wartości, to teraz dajemy sobie czas na zatrzymanie się, przypomnienie i docenienie. Bo ten 2019 był i trudny i piękny. I wielu działań nie podjęlibyśmy, gdyby nie Wasze wsparcie ludzkie i finansowe.

Zapraszamy Was na subiektywne, w kolejności zupełnie przypadkowej, podsumowanie mijającego roku, jeśli dobrniecie do końca - dajcie nam znać ;)

Zaczynamy!


1. Konsorcjum.

Wyznajemy zasadę, że w grupie mamy wiekszą siłę, w grupie kumulują się nasze potencjały, doświadczenia i wiedza. Kompetencje i umiejętności osobiste. Dlatego numer jeden na naszej liście zajmuje stworzenie nieformalnej grupy organizacji pozarządowych, które na terenie Polski działają na rzecz migratntów i migrantek, uchodźców i uchodźczyń. Grupa zawiązała się w 2016 w wyniku roboczych spotkań poświęconych dyskusjom o kierunkach zmian w działalności w związku z zamrożeniem funduszu FAMI oraz o innych wyzwaniach pojawiających się obszarze migracji. Początkowo celem spotkań była wymiana doświadczeń, wzajemne wsparcie i synergia działań, które z biegiem czasu wyewoluowały w kierunku nowych pomysłów i wspólnych projektów. W październiku 2018 rozpoczęła się realizacja największego do tego pory projektu – „One for All, All for One” – program mentoringowy dla aktywistów i aktywistek pracujących z migracjami. W 2019 roku kontynuowaliśmy te działania rozwijając je o wsparcie prawne cudzoziemców przebywających w zamkniętych ośrodkach w Polsce.
Grupę Konsorcjum tworzą: Amnesty International Polska, Fundacja Centrum Badań Migracyjnych (Migrant Info Point), Fundacja Nasz Wybór, Fundacja Polskie Forum Migracyjne, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Polska Gościnność (Chlebem i Solą oraz portal uchodźcy.info), Stowarzyszenie Homo Faber, Stowarzyszenie Interwencji Prawnej, Stowarzyszenie Nomada.




2. Lublin uczy się ukraińskiego.

Wiosną wystartowaliśmy z pierwszą wielkoformatową kampanią społeczną „Lublin uczy się ukraińskiego”. Był to nasz pomysł na pokazanie nowym mieszkańcom i mieszkankom Lublina, że nam, mieszkającym tu od zawsze, także na nich zależy. Że można w bardzo prosty sposób okazać swoim sąsiadom i sąsiadkom z innych krajów sympatię, zauważyć ich, poznać się, a nawet zaprzyjaźnić.Chcieliśmy zacząć od pierwszego kroku, a właściwie słowa. Zachęcaliśmy lublinian i lublinianki do zapoznania się z kilkoma podstawowymi słowami po ukraińsku, by móc swoim koleżankom, kolegom, uczniom czy pracownicom powiedzieć „Dzień dobry”, „Miło Cię widzieć”, przeprosić lub poprosić o coś. Kampania nie ograniczała się tylko do widocznych na ulicach miasta billboardów. Powstała też strona, która zbierała informacje o języku ukraińskim, również w naszym lokalnym kontekście, zorganizowaliśmy cieszące się dużym zainteresowaniem warsztaty tworzenia plakatów z hasłami kampanii, zachęcaliśmy do ćwiczeń językowych z języka ukraińskiego. To był bardzo dobry czas, szczególnie, że nasza kampania została dostrzeżona w mediach poza granicami Polski, a Piotr Skzrypczak prezentował jej efekty na targach Designu w Kielcach.
Kampania sfinansowana została ze środków, które otrzymaliśmy z Fundacji im. S. Batorego.

Wspomnienia foto TUTAJ.


3. Festiwal Filmowy „Watch Docs. Prawa Człowieka w Filmie”.

WATCH DOCS na stałe wpisał się w filmową mapę Lublina i po raz 17, w marcu 2019 roku, w Centrum Kultury w Lublinie, oglądaliśmy najlepsze filmowe produkcje o prawach człowieka z całego świata.
Jak zawsze, organizowaliśmy dla Was też spotkania, warsztaty, dyskusje z gośćmi i gościniami. Watch Docs wypełnia salę kinową Centrum Kultury po brzegi, oferuje filmy, w których każdy znajdzie coś dla siebie, mimo często trudnej, społecznie zaangażowanej tematyki filmów. Watch Docs to festiwal o świecie. Czas na poznawanie, dowiadywanie się, nabieranie szerszej perspektywy. Obserwujemy coraz większe zainteresowanie pokazywanymi tematami wśród seniorów, młodzieży, cudzoziemców. W związku z ciągłymi staraniami o jak najszersze włączanie do udziału osób o szczególnych potrzebach – głuchych, niewidomych, osób z niepełnosprawnościami ruchu, festiwal staje się bardziej dostępnym. Kiedy robimy to podsumowanie, Marta Sienkiewicz, jako szefowa lubelskiej edycji, uczestniczy właśnie w warszawskiego Watch Docs i na pewno ma już swoje perełki, które pokażemy Wam wiosną 2020 w Lublinie. Festiwal został zrealizownay dzięki wsparciu Urzędu Miasta Lublin.

Wspomnienia foto TUTAJ.


4. Warsztaty międzykulturowe Art Observ.

Wiosną 2019 ruszyliśmy z cyklem spotkań polsko-cudzoziemskich wokół sztuki współczesnej. Takie spotkania to nie nowość w Homo Faber, ale po długim czasie przerwy w takich luźnych aktywnościach integracyjnych postanowiliśmy, przy współpracy z Galerią Labirynt, zaprosić do zabawy i poznawania się przez sztukę Polaków i cudzoziemców. Zapytaliśmy siebie, w jaki sposób przestrzeń galerii może stać się pretekstem do wspólnego robienia „czegoś”, bawienia się w „coś”, jak ośmielić ludzi do wejścia na wystawę i jeszcze jak w tym wszystkim połączyć kilka różnych języków i krajów pochodzenia. Galeria, wystawa i zadania kreatywne okazały się doskonałym narzędziem do otwarcia się, ośmielenia, nawiązania nowych kontaktów, często ponad językiem.
Festiwal został zrealizownay dzięki wsparciu Urzędu Miasta Lublin w ramach projektu „Niewidzialni mieszkańcy”.

Wspomnienia foto TUTAJ.


5. Seminarium wakacyjne w Oświęcimiu.

To coś więcej niż tradycja. To czas poszerzania horyzontów, poznawania nowych osób (często do przyszłej współpracy), uczenia się, odpoczynku i pracy w zupełnie innych, czasem ekstremalnych okolicznościach. Formuła wyjazdów wakacyjnych zakładająca właczanie i zapraszanie do nich osób pracujących w obszarze zmiany społecznej bardzo nam przypadła do gustu. W lipcu 2019 roku wybraliśmy się do Oświęcimia na zaproszenie Auschwitz Jewish Center, ale żeby tak samotnie nie korzystać ze wszystkich dobrodzejstw tego doświadczenia, zaprosiliśmy już nie tylko współpracujących z nami ludzi z Lublina, ale z całej Polski. Do tego wyjazdu przygotowywaliśmy się długo, gdyż założyliśmy plan skompletowania najlepszego możliwego zespołu😉, stworzenia tygodniowego plan warsztatów i spotkań, zadbania o noclegi i dojazdy wszystkich uczestników. Ostatecznie w Oświęcimiu spotkaliśmy się w 22 osobowej grupie przedstawicielami i przedstawicielkami organizacji, z którymi współpracujemy. Podczas tygodniowego seminarium odbyły się warsztaty z: aktywistycznego wypalenia zawodowego, mediacji i sytuacji konfliktowych – diagnozy i ich rozwiązywania. Auschwitz Jewish Center zorganizowało dla nas warsztat w Muzeum Żydowskim i Synagodze. O designie zaangażowanym społecznie rozmawialiśmy z Bartkiem Frąckowiakiem z Biennale Warszawa i Robertem Zającem z Kolektywu kilku.com. Spotkały się z nami Grażyna Staniszewska i Ewa Andrzejewska. Mieliśmy okazję do wizyty w Muzeum Auschwitz-Birkenau, zwiedzania samego miasta i do wielu rozmów ze sobą które, w dość trudnym okresie dla organizacji pozarządowych zajmujących się podobnymi do naszych tematami, stanowiły ogromną wartość, dawały wsparcie i dużo motywacji do działania. Dzięki finansowaniu Fundacji Batorego mogliśmy pozwolić sobie na zaproszenie ekspertów, z którymi na co dzień nie mamy szansy pracować, a spotkanie z nimi to ogromna dawka wiedzy i rozwojowe doświadczenie. Mamy przekonanie, że obrana formuła wyjazdowa, polegająca na zapraszaniu, włączaniu innych, dzieleniu się wiedzą, doświadczeniem, dobrymi praktykami swojej pracy będzie przez nas kontynuowana.

Wspomnienia foto TUTAJ.


6. Masz Głos. 

Wspieranie ludzi, których pasją i pracą jest zmiana własnego otoczenia, kreowanie działań, miejsc, wydarzeń, zmian od początku było dla nas ważne. Sami z takiego wsparcia wielokrotnie korzystaliśmy, każdy i każda z nas uczyła się i uczy nadal, wiemy doskonale też, jak budujące jest samo spotkanie się kilku, a w przypadku akcji Masz Głos prawie setki takich równie zajaranych swoją pracą osób z całej Polski. Dlatego bardzo wierzymy w Masz Głos i po raz czwarty już przyjęliśmy zaproszenie do pracy z aktywistami i aktywistkami z czterech województw: lubelskiego, podkarpackiego, świętokrzyskiego, małopolskiego. Akcja pomaga aktywnym lokalnie lub gotowym zaangażować się w działanie, jak dokonywać zmian w najbliższym otoczeniu zgodnie z potrzebami mieszkanek i mieszkańców oraz we współpracy z władzami samorządowymi. Udział w akcji jest bezpłatny i zapewnia dostęp do wiedzy, szkoleń oraz wsparcia w rozwiązywaniu problemów lokalnych, którego udzielają koordynatorzy Masz Głos, działający regionalnie w całej Polsce. Jednymi z nich jesteśmy właśnie my. Akcja Masz Głos jest przedsięwzięciem ogólnopolskim, realizowanym od 2006 r. przez Fundację im. Stefana Batorego we współpracy z organizacjami partnerskimi.

Wspomnienia foto TUTAJ.


7. IV Demakijaż. Festiwal Kina Kobiet.

Cztery lata temu, kiedy idea organizacji Festiwalu filmowego okobietach w Lublinie była jeszcze w głowach Joanny Bednarczyk i Jolanty Prochowicz, nigdy nie pomyślelibyśmy, że tak wiele i wielu z Was połączy swoje siły (i finanse) i wspólnie z nami powoła do życia to wydarzenie. Pierwsza edycja była absolutnym zjawiskiem, bo mieliśmy pełne głowy pomysłów i zero kasy. Cały festiwal, obecność gości, kopie filmowe, koncerty – na to wszystko zrzuciliście się kolektywnie w odpowiedzi na nasz beztroski apel. I to była cudowna energia, niezwykłe poczucie wspólnoty (no może tylko nie wtedy, kiedy nie wszyscy mieśliliście się w kinowej na projekcjach). Bo i frekwencja była spektakularna. I te wszystkie miłe słowa od Was, podziękowania i głosy wsparcia długo długo po. W tym roku zaprosiliśmy Was na festiwal po raz czwarty. Kiedy to zleciało!? Opowiedzieliśmy w filmach o nieoczywistych relacjach współpracy, empatii i troski między dziewczynami i kobietami. Filmy pokazały nam opór i solidarność kobiet z różnych miejsc na świecie. Rozmawialiśmy o trudnościach w tworzeniu więzi w patriarchalnej, nastawionej na konkurencję i rywalizację rzeczywistości. W tym roku zawiązaliśmy współpracę z Fundacją Kultury Bez Barier, był pokaz z audiodeskrypcją, dużo więcej tłumaczeń migowych i napisów do filmów. Mamy szczęście zaprosić Was już na kolejne dwie edycje w 2020 i 2021 roku, ponieważ właśnie w 2019 roku Demakijaż wsparł Urząd Miasta Lublin trzyletnim dofinansowaniem.

Wspomnienia foto TUTAJ.


8. Obchody 11 Listopada w Lublinie.

Od kilku lat konsekwentnie pokazujemy, że 11 Listopada można w Polsce świętować na wiele pozytywnych, włączających i po prostu radosnych sposobów. Produkowaliśmy już filmy o różnych mieszkańcach naszego miasta, o ich życiu, pasjach, no i, co było dla nas najciekawsze, powodach wyboru Polski na swoją ojczyznę i Lublina, jako miejsce do życia. Organizowalismy spotkania z bohaterami i bohaterkami naszych reportaży, podczas premiery, w Wasze ręce trafiło kilkaset egzemplarzy naszej publikacji „Polacy Ukraińcy. Mity, plotki i fake newsy”. Za każdym razem ten dzień miał uroczysty charakter i dzieliliśmy go z innymi, nowymi mieszkańcami i mieszkankami Lublina.
W tym roku wpadliśmy na bardzo prosty w formie, ale, jak się potem okazało nie tak prosty w realizacji, pomysł – zjedzmy wspólnie kolację! Spotkajmy się przy stole. My - mieszkańcy i mieszkańcy Lublina od lat, z tymi, którzy tu przyjechali niedawno, a są z Ukrainy, Turcji, Kaliforni, Brazylii, Tajwanu... Postanowiliśmy zorganizować taką małą kolację na 50 osób (dla niektórych to już małe wesele). W tym celu wymyśliliśmy system – trzeba było zarejestrować się do udziału kolacji na dwa sposoby: jako osoba zapraszająca (najczęsciej byli to Polacy i Polki) lub osoba, która przyjmuje zaproszenie. Osoba zapraszająca dokonywała opłaty w wysokości średniej ceny dwóch domowych obiadów w Lublinie – około 30 zł. Wiadomo było, że my nie posiadamy potrzebnej kwoty w budżecie, ale marzenie rosło i dopominało się realizacji, stąd propozycja „stawiania” obiadu wydała nam się rozsądna. Marta Sienkiewicz i Anna Dąbrowska uruchomiły zapisy i z lekkim stresem obserwowały, co się wydarzy. Czy cudzoziemcy się odważą i czy mieszkańcy Lublina odpowiedzą na tą propozycję "zaproszenia"? Po kilku dniach na kolację zarejestrowało się już niemal 80 osób. Wtedy to już największym problemem było znalezienie odpowiedniej ilości stołów, krzeseł, doklejenie pierogów z ziemniakami i dolewanie litrów barszczu czerwonego 😉 Dzięki fantastycznej współpracy z Galerią Labirynt, która była gospodarzem miejsca kolacji spotkaliśmy się wieczorem 11 listopada z tą (jak się okazało już na miejscu) prawie setką osób. Obejrzeliśmy wspólnie wystawę, poznaliśmy się podczas zabaw, zjedliśmy obłędnie pyszną wegańską kolację od lubelskiej knajpy Ósmesmake, a kiedy już wydawało się, że koniec i idziemy do domów, dwójka couchsurferów z Brazylii przyprowadzonych przez jednego z uczestników zrobiła nam przepiękny koncert na spontanie! Na sprzypcach :D Nawet nie wiemy, czy możnaby lepiej zakończyć ten wieczór. Tak sobie nieśmiało myślimy, że chyba utworzyliśmy nową tradycję w Lublinie i za rok spotkamy się znów i w jeszcze większym gronie.

Wspomnienia foto TUTAJ.


9. Nie lekcje o nietolerancji.

Z perspektywy organizacji pozarządowej zajmującej się prawami człowieka, dyskryminacją, mowa nienawiści, równością, integracją praca w szkołach nie jest łatwa. Nie jest łatwe w ogóle pojawienie się w szkole i spotkanie z klasą. Mimo to podjęliśmy się realizacji kompleksowych działań wynikających z potrzeb, jakie zaobserwowaliśmy podczas dotychczasowej pracy. Przygotowaliśmy plan wsparcia uczniów i uczennic lubelskich szkół w obszarze przeciwdziałania konfliktom rówieśniczym, podstaw komunikacji, radzenia sobie z już istniejącym konfliktem. Trudne. Do tego dołożyliśmy jeszcze konsultacje i spotkania warsztatowe dla nauczycieli, opiekunków, środowiska szkolnego. Jeszcze trudniej. Praca z tym tematem z młodzieżą nie mogła się zdaziać bez wspołpracy z Fundacją Sempre A Frente, która ma wieloletnie doświadczenie edukacji młodzieżowej. Plan działań, scenariusze zajęć, ich prowadzenie – realizowaliśmy wspólnie. Zależało nam, ak zapewnić w swoim szkolnym środowisku spokój działania, rozwiązywać konflikty, przeciwdziałać przemocy? Jak odnaleźć się w różnorodnej, szkolnej społeczności?
Projekt „Nie lekcje o nietolerancji” przygotowany przez Fundację Sempre a Frente i Stowarzyszenie Homo Faber realizowany dzięki wsparciu Urzędu Miasta Lublin.


10. Publikacje – „Kim oni są”, Raport z badań „Niewidzialni Mieszkańcy”.

W 2019 roku popełniliśmy dwie papierowe publikacje, obie związane z najprężniej działającą w odchodzącym roku gałęzią naszej pracy – integracją migrantów i migrantek w Lublinie.



„Kim oni są” – ulotka informacyjna.
Wszyscy teraz jesteśmy świadkami zmieniającej się struktury społecznej - wokół nas coraz więcej mieszka ludzi, którzy pochodzą z różnych części świata. W naszym Lublinie, już nie tylko studenci, ale dorośli cudzoziemcy i cudzoziemki osiedlają się na stałe, pracują, wychowują dzieci. Wciąż jednak mało o nich wiemy i rzadko praktykujemy sąsiedzki dialog. Głównie dlatego, że nie umiemy się do tego zabrać. Wiele też narosło mitów wokół migracji i migrantów. Dlatego postanowiliśmy nieco z nimi zawalczyć! W 2019, we współpracy z Galerią Labirynt, wydaliśmy napakowaną wiedzą ulotkę, którą skierowaliśmy do mieszkańców i mieszkanek Lublina – Polaków i Polek. W prostej, przyjaznej formule odpowiedzieliśmy w niej na najczęściej pojawiające się pytania o to, kim są ci inni ludzie, których na codzień mijamy na ulicy. Jest w niej i info o procesach migracyjnych i uchodźczych, wiadomości o historycznych i współczesnych ruchach, podajemy skalę, definicje, fakty związane z prawdziwymi statystykami. Naszym celem jest dostarczenie rzetelnej wiedzy o migracji do Polski i Lublina. I ta ulotka nam w tym bardzo pomoże.



„Niewidzialni mieszkańcy”
Kultura - sztandarowy produkt Lublina jest przestrzenią z jednej strony bardzo włączającą, z drugiej – bardzo łatwo jest w tym włączaniu do niej kogoś nieustannie pomijać. Postanowiliśmy sprawdzić, w jaki sposób cudzoziemcy i cudzoziemki mieszkający w Lublinie korzystają z kultury – czy chodzą do kina, a jeśli tak to gdzie najchętniej. Czy bywają w operze, teatrze, w filharmonii. Czy zapisują się na warsztaty kreatywne, realizują swoje pasje, jak spędzają wolny czas z rodziną. Szukaliśmy informacji o wzorach uczestnictwa, związanych z nimi motywacjach i opiniach dotyczących obszaru związanego z kulturą. Chcieliśmy także poznać wskazówki, jakie można przekazać instytucjom kultury, by mogły w większym stopniu włączać cudzoziemców i cudzoziemki w swoje działania. Powstały raport zbiera unikalną wiedzę dotyczącą aktywności imigrantów — dotąd w Lublinie nie prowadzono podobnych badań — ale też definiuje główne bariery. Dla nas jest punktem wyjścia do planowania przyszłuch działań. Badania zrealizowała Lubelska Grupa Badawcza: Agnieszka Duda-Jastrzębska i Marta Nazaruk-Napora na zlecenie Stowarzyszenia Homo Faber. Zostały sfinansowane przez Wydział Kultury Urzędu Miasta Lublin w ramach projektu "Niewidzialni mieszkańcy".


2019 rok to też dużo więcej! II Marsz Równości, protesty klimatyczne, w których braliśmy udział, wiele warsztatów, szkoleń, wyjazdów, nowych kontaktów. Bierzemy też udział w pracach nad strategią Lublin 2030. W 2019, pod osłoną szarego listopada, naszej organizacji stuknęło15 lat :) Ale świętować będziemy w 2020, wspólnie z Wami, damy znać :)

Dziękujemy, że jesteście z nami!




Komentarze

Aby dodać komentarz pod własnym nazwiskiem musisz się zalogować, lub napisać pod tymczasowym nickiem (wymaga aktywacji)

Nick:Komentarz:

Brak komentarzy