Matka Jacoba Dammasa wyjechała z Polski po antysemickiej nagonce 1968 roku. W jej wspomnieniach ze spędzonego we Wrocławiu dzieciństwa powraca dębowy kredens z mieszkania rodziców. Studiujący w Polsce Jacob postanawia go odszukać. Kamera rejestruje zarówno chamskie odzywki niektórych nagabywanych przez reżysera lokatorów kamienicy, w którym kiedyś mieszkała jego matka, jak i dłuższe rozmowy z tymi, którzy zaprosili go do swoich mieszkań. „Kredens” to osobista, miejscami zabawna, choć w sumie niewesoła próba powrotu do wydarzeń końca lat sześćdziesiątych, wydarzeń, nad którymi potem zapadła wielka cisza.