Jest miejsce, gdzie mieszkamy, pracujemy, chodzimy do szkoły. Miejsce, skąd się wyjeżdża i gdzie się powraca, bo tu cisza, spokój, dwie rzeki, las, piękno przyrody i piękno tradycji. Ulanów - najmniejsze w Polsce miasteczko zwane "Stolicą flisactwa polskiego" i "Małym Gdańskiem". Stąd właśnie lata całe mieszkańcy płynęli tratwami Sanem i Wisłą do Gdańska, spławiając drewno, zboże i inne towary. Stąd pochodzą flisacy i retmani i tutaj kultywuje się tradycje dziadów i ojców. Tu działa Bractwo miłośników ziemi Ulanowskiej pod wezwaniem Św. Barbary (www.flisacy.ovh.org), z którym aktywnie współpracuje Zespół Szkół (szkoła podstawowa i gimnazjum).
Regionalizm, to ważny element pracy szkoły. Właśnie zainteresowanie regionalizmem stało się punktem wyjścia do napisania projektu "Tratwą ku przyszłości", w ramach konkursu "Równać szanse" ogłoszonego przez Polską Fundację Dzieci i Młodzieży. Otrzymaliśmy dotację, zrealizowaliśmy projekt i... utworzyliśmy stowarzyszenie, bo był to jeden z warunków postawionych przez fundację.
Powstało Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych "Przystań" (www.silprzystan.pl), którego członkami są przede wszystkim (ale nie wyłącznie) nauczyciele Zespołu Szkół w Ulanowie. Już w ramach stowarzyszenia napisaliśmy kolejny projekt "Echa flisackich spławów", który ma na celu promowanie walorów turystycznych Ulanowa i okolic. W jego tworzeniu czynny udział wzięli uczniowie gimnazjum. Cele i temat projektu zostały sformułowane na podstawie dokładnej diagnozy. Okazało się, że najważniejsze potrzeby młodych ludzi to potrzeba miłości, wsparcia, przyjaźni, poczucia bezpieczeństwa, wolność, autorytety do naśladowania, potrzeba rozrywki, kontaktów z przyjaciółmi, zawierania nowych znajomości, wspólnej zabawy, rozmowy, dobrze zorganizowanego, wolnego czasu, spotkań towarzyskich i spotkań z ciekawymi ludźmi oraz rozwijania swoich zainteresowań, informacji i kontaktu z mediami. Główne zainteresowania młodzieży skupiają się wokół szeroko pojętych: sportu muzyki i turystyki, ale ważne jest również bliższe poznanie okolicy, w której mieszkają, historii, tradycji, przyrody i ludzi. Najważniejszy jej zdaniem jest kontakt z rówieśnikami, wspólne spędzanie wolnego czasu, wspólne wyjazdy i działania.
Wszystkie działania zaplanowane w projekcie są szczególnie cenne, bo w dużej mierze wymyślone i zaplanowane przez młodych. Młodzi biorą za nie znaczną odpowiedzialność. Bawiąc się doskonale, przy okazji uczą się czegoś, robią coś ważnego, budują wiarę w swoje możliwości i w przyszłości nie będą się bali podejmować wyzwań i realizować marzeń. O tym, co się w projekcie dzieje młodzież napisze już sama, bo to ich projekt, ich praca, ich satysfakcja i ich opowieść. Dorośli mają być tylko towarzyszami wędrówki i dyskretnymi opiekunami.
Łatwo i prosto nie będzie, ale musi się udać.
I jeszcze jedna okoliczność sprzyjająca. Rok 2007. Projekt "Lemel i Cypa" zrealizowany w Ulanowie przez wolontariuszy z Akademii Obywatelskiej. Przyjechali z Lublina do Ulanowa. Zaproponowali gimnazjalnej młodzieży wspólne działania, dali się poznać i polubić, i wracają. Wracają, bo chcemy, żeby wracali, bo na nich czekamy i cieszymy się, że możemy robić coś wspólnie i uczyć się od siebie nawzajem. Bo dzięki nim mamy okazję doświadczyć i dotknąć spraw niecodziennych, niebanalnych, ważnych. Jedna z uczennic klasy trzeciej gimnazjum marzy o studiowaniu w Lublinie. Po ostatnim spotkaniu na misterium "Światła w ciemności. Sprawiedliwi wśród Narodów Świata" powiedziała: "Czekajcie na mnie. Niedługo się tu zjawię". I oczywiście już może czuć się zaproszona.



Komentarze

Aby dodać komentarz pod własnym nazwiskiem musisz się zalogować, lub napisać pod tymczasowym nickiem (wymaga aktywacji)

Nick:Komentarz:

Brak komentarzy