Na lubelskim Starym Mieście, przy ulicy Grodzkiej 11 mieści się Młodzieżowy Dom Kultury. Od połowy XIX wieku znajdował się tam sierociniec dla bezdomnych dzieci i starców żydowskich, tzw. „ochronka". Utrzymywana przez Magistrat i Gminę Żydowską dawała schronienie, utrzymanie, ubranie i naukę małym pensjonariuszom. Z relacji świadków wiadomo, że w czasie wojny rodziny żydowskie oddawały swoje dzieci do „ochronki" wierząc, że w niej będą bezpieczne. Były tam dzieci małe, nawet 2-letnie i starsze. W czasie akcji likwidacyjnej getta żydowskiego wiosną 1942 roku wszystkie dzieci z ochronki (było ich wtedy ponad 100) wywieziono na peryferie Lublina, w pobliże ulicy Łęczyńskiej. Tam rozstrzelano i pogrzebano we wcześniej przygotowanych grobach. Razem z dziećmi zginęły 3 opiekunki, które do końca nie chciały opuścić swoich podopiecznych. Zdarzyło się to 24 marca 1942 roku. Miejsce egzekucji do dziś nie jest upamiętnione.
 

Zobacz także

Ochronka (Aktualności)