Jeśli chcesz być informowany/a na bieżąco o wydarzeniach prosto z Homo Faber, zapisz się do naszego newslettera.
Strona główna > Aktualności > Aktualności
KDO (Komisja Dialogu Obywatelskiego) to miał być krok w stronę formalizacji spotkań nieformalnej grupy wsparcia integracji, która spotyka się (ostatnio ze względu na pandemię dość nieregularnie) od 2013 roku. Grupa skupia zarówno przedstawicieli organizacji pozarządowych, urzędników urzędu miasta oraz przedstawicieli policji i straży miejskiej. Była pomyślana jako jeden z głównych elementów partycypacyjnego modelu zarządzania różnorodnością, który nigdy nie powstał. A grupa, przez swoją nieformalność, nigdy nie była traktowana jako doradcza sensu stricte. Ostatnio mieliśmy także poczucie, że jej formuła po prostu się wyczerpała.
O potrzebie stworzenia modelu, strategii, lokalnej polityki wobec zwiększającej nie migracji do Polski i Lublina Stowarzyszenie Homo Faber mówi od wielu lat. W 2019 roku po raz kolejny opisaliśmy założenia Miejskiego Systemu Wsparcia Integracji (https://hf.org.pl/ao/index.php?id=2340) i dołączyliśmy go do listu otwartego wystosowanego do prezydenta miasta Krzysztofa Żuka. Prezeska Homo Faber, Anna Dąbrowska, pisała w nim: „Przyznam, że martwi mnie Pana bierność w coraz ważniejszych kwestiach społecznych, w tym tych dotyczących tworzących się w Lublinie nowych wspólnot, którego ważnymi członkami są imigranci — dziś to całe rodziny z dziećmi, czasem wielopokoleniowe, wiążące swoją przyszłość z naszym miastem.” Na nasz list otrzymaliśmy odpowiedź, w której zawarta była zachęta do powołania w Lublinie właśnie Komisji Dialogu Obywatelskiego. I choć to znowu nie była odpowiedź na stawiane przez nas wyzwania, a jedynie przerzucenie na nas działania, postanowiliśmy powołać KDO.
3 czerwca 2020 roku (po pierwszym lockdownie) złożyliśmy w Urzędzie Miasta Lublin wniosek o powołanie Komisji Dialogu Obywatelskiego ds. Integracji Imigrantów i Imigrantek. Pod wnioskiem poza Homo Faber podpisały się, zgodnie z wymogami, cztery inne organizacje działające w tym temacie: Fundacja Instytut na rzecz Państwa Prawa, Stowarzyszenie Centrum Wolontariatu, Fundacja Sempre a Frente oraz Fundacja Kultury Duchowej Pogranicza.
Nie otrzymując od urzędu żadnej wiadomości przez prawie pół roku, 26 października 2020 roku wystosowaliśmy zapytanie, co dalej z KDO (zostało wysłane na adres partycypacja@lublin.eu) i także nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi. Próbując jeszcze raz nawiązać jakikolwiek kontak z urzędem, 26 listopada wysłaliśmy mailowo pismo z przypomnieniem o naszym wniosku wraz z prośbą o kontakt do prezydentów: Krzysztofa Żuka, Moniki Lipińskiej, Beaty Stepaniuk-Kuśmierzak. Nikt nam nie odpisał.
W tym miejscu moglibyśmy napisać, kolejny raz, dlaczego naszym zdaniem ważne jest włączenie się w procesy integracji imigrantów i imigrantek jednostek samorządu — wszak w gronie organizacji mówimy o tym od 10 lat. Moglibyśmy napisać o zyskach społecznych płynących z dobrze zaplanowanego procesu integracji. Moglibyśmy też napisać o zaletach międzysektorowego zespołu… Tylko jakie to ma znaczenie w sytuacji, kiedy urząd miasta jest zupełnie nie responsywny? W jaki sposób mamy prowadzić dialog z władzą lokalną, jeśli ta nie odpowiada na nasze pisma?
Idea samorządności zakłada, że w proces podejmowania decyzji w różnym natężeniu włączani są mieszkańcy i mieszkanki miasta. Aby partycypacja była skuteczna, robi się ją za pomocą różnych narzędzi. Komisja Dialogu jest tym, który daje szansę włączyć te podmioty, które dysponują wiedzą i są gotowe poświęcić swój czas, aby nie nią dzielić i proponować rozwiązania dobre dla całej wspólnoty.
Komentarze
Dialog wobec braku dialogu - o lubelskiej Komisji Dialogu Obywatelskiego
Marta Sienkiewicz (2020-11-25)Komisja Dialogu Obywatelskiego ds. Integracji Imigrantów i Imigrantek, czyli dialog wobec braku dialogu.
KDO (Komisja Dialogu Obywatelskiego) to miał być krok w stronę formalizacji spotkań nieformalnej grupy wsparcia integracji, która spotyka się (ostatnio ze względu na pandemię dość nieregularnie) od 2013 roku. Grupa skupia zarówno przedstawicieli organizacji pozarządowych, urzędników urzędu miasta oraz przedstawicieli policji i straży miejskiej. Była pomyślana jako jeden z głównych elementów partycypacyjnego modelu zarządzania różnorodnością, który nigdy nie powstał. A grupa, przez swoją nieformalność, nigdy nie była traktowana jako doradcza sensu stricte. Ostatnio mieliśmy także poczucie, że jej formuła po prostu się wyczerpała.
O potrzebie stworzenia modelu, strategii, lokalnej polityki wobec zwiększającej nie migracji do Polski i Lublina Stowarzyszenie Homo Faber mówi od wielu lat. W 2019 roku po raz kolejny opisaliśmy założenia Miejskiego Systemu Wsparcia Integracji (https://hf.org.pl/ao/index.php?id=2340) i dołączyliśmy go do listu otwartego wystosowanego do prezydenta miasta Krzysztofa Żuka. Prezeska Homo Faber, Anna Dąbrowska, pisała w nim: „Przyznam, że martwi mnie Pana bierność w coraz ważniejszych kwestiach społecznych, w tym tych dotyczących tworzących się w Lublinie nowych wspólnot, którego ważnymi członkami są imigranci — dziś to całe rodziny z dziećmi, czasem wielopokoleniowe, wiążące swoją przyszłość z naszym miastem.” Na nasz list otrzymaliśmy odpowiedź, w której zawarta była zachęta do powołania w Lublinie właśnie Komisji Dialogu Obywatelskiego. I choć to znowu nie była odpowiedź na stawiane przez nas wyzwania, a jedynie przerzucenie na nas działania, postanowiliśmy powołać KDO.
3 czerwca 2020 roku (po pierwszym lockdownie) złożyliśmy w Urzędzie Miasta Lublin wniosek o powołanie Komisji Dialogu Obywatelskiego ds. Integracji Imigrantów i Imigrantek. Pod wnioskiem poza Homo Faber podpisały się, zgodnie z wymogami, cztery inne organizacje działające w tym temacie: Fundacja Instytut na rzecz Państwa Prawa, Stowarzyszenie Centrum Wolontariatu, Fundacja Sempre a Frente oraz Fundacja Kultury Duchowej Pogranicza.
Nie otrzymując od urzędu żadnej wiadomości przez prawie pół roku, 26 października 2020 roku wystosowaliśmy zapytanie, co dalej z KDO (zostało wysłane na adres partycypacja@lublin.eu) i także nie otrzymaliśmy żadnej odpowiedzi. Próbując jeszcze raz nawiązać jakikolwiek kontak z urzędem, 26 listopada wysłaliśmy mailowo pismo z przypomnieniem o naszym wniosku wraz z prośbą o kontakt do prezydentów: Krzysztofa Żuka, Moniki Lipińskiej, Beaty Stepaniuk-Kuśmierzak. Nikt nam nie odpisał.
W tym miejscu moglibyśmy napisać, kolejny raz, dlaczego naszym zdaniem ważne jest włączenie się w procesy integracji imigrantów i imigrantek jednostek samorządu — wszak w gronie organizacji mówimy o tym od 10 lat. Moglibyśmy napisać o zyskach społecznych płynących z dobrze zaplanowanego procesu integracji. Moglibyśmy też napisać o zaletach międzysektorowego zespołu… Tylko jakie to ma znaczenie w sytuacji, kiedy urząd miasta jest zupełnie nie responsywny? W jaki sposób mamy prowadzić dialog z władzą lokalną, jeśli ta nie odpowiada na nasze pisma?
Idea samorządności zakłada, że w proces podejmowania decyzji w różnym natężeniu włączani są mieszkańcy i mieszkanki miasta. Aby partycypacja była skuteczna, robi się ją za pomocą różnych narzędzi. Komisja Dialogu jest tym, który daje szansę włączyć te podmioty, które dysponują wiedzą i są gotowe poświęcić swój czas, aby nie nią dzielić i proponować rozwiązania dobre dla całej wspólnoty.
Komentarze
- Brak komentarzy
Portal na którym w tej chwili znajdujesz się został wykonany dzięki dotacji Unii Europejskiej - Środki Przejściowe 2005 (TF2005/017-488.01.01.01) - w ramach projektu Akademia Obywatelska IV realizowanego w roku 2008. Portal, Akademia HF oraz pismo Opornik są jego kontynuacją.