Strona główna > Warto poczytać > Teksty
W dn. 16.-17.09.2011 w Białymstoku odbyła się konferencja "Społeczeństwa wielokulturowe - nowe wyzwania i zagrożenia". Dominującymi tematami stały się relacje wielokulturowość a gender, wielokulturowść - liberalne społeczeństwa zachodnie, oraz polityka wielokulturowości i jej różne modele.
Wielokulturowość jako idea, ideologia, ale także świadoma polityka państwowa rozwija się na świecie od lat. 70. Od tamtego momentu dominujący w debacie stał się głos o nieuchronności zmian społeczeństw homogenicznych kulturowo do heterogicznych.
Po 2001 roku (niewątpliwie w kontekście zamachu na WTC w Nowym Jorku) następuje wyraźny odwrót od dotychczasowych koncepcji wielokulturowości, pojawia się coraz więcej stanowisk i nurtów krytycznych, a nawet negujących sensowność utrzymujących się w obiegu naukowym koncepcji wielokulturowości, multikulturalizmu.
W niektórych krajach, także dotychczas traktowanych jako otwarte i tolerancyjne, pojawiają się problemy związane ze stosunkiem do imigrantów, z ich włączeniem do społeczeństwa przyjmującego, uzewnętrzniają się publicznie postawy ksenofobii, zachowania nacjonalistyczne skierowane przeciwko przybyszom, mniejszościom wewnątrz państw, a nawet pojawiają się przykłady ekspulsji przybyszów do ich poprzednich miejsc zamieszkania.
Równolegle jednak nadal rozwijają się procesy globalizacji, masowe migracje międzynarodowe, procesy upodmiotowienia mniejszości w obrębie poszczególnych państw, procesy integracyjne dotychczas rozproszonych zbiorowości imigranckich w nowych państwach zamieszkania, kształtowanie się aterytorialnych tożsamości grupowych i inne,co najogólniej powoduje dalsze procesy różnicowania się (wymieszania) kulturowego, tak w obrębie poszczególnych państw, jak i międzynimi.
Szczególnie w społeczeństwach, które wybrały demokratyczną drogę rozwoju narasta znaczenie pytań dotyczących dalszych kierunków i charakteru przeobrażeń w sferze kształtującego się zróżnicowania kulturowego. Jak zastosować do sfery kulturowej podstawowe wartości demokratyczne – mianowicie równość i wolność? Czy w zasadniczym wymiarze realizują się one w sposób żywiołowy, czy też występują tam określone prawidłowości zasługujące na bliższe
poznanie, a następnie ich wykorzystanie do rozwiązań praktycznych? Jaka jest specyfika badań socjologicznych nad wielokulturowością oraz nad społeczeństwami wielokulturowymi? Czy jesteśmy dostatecznie przygotowani teoretycznie i metodologicznie do realizacji badań z zakresu wielokulturowości w praktyce? Czy do zaistnienia społeczeństwa wielokulturowego wystarczą idee tolerancji względem innych oraz równe prawo obowiązujące wszystkich, jednakże przygotowane przez zbiorowości dominujące w państwie, na ogół bez udziału przybyszów (mniejszości), czy też konieczne jest ustalenie nowych wskaźników? Te problemy, jako najważniejsze w tym momencie w debacie publicznej w Europie, zdominowały także białostocką konferencję.
Za parę miesięcy ukaże się publikacja zawierająca referaty wygłoszone podczas konferencji. Tymczasem polecam tekst Żiżka, do którego odniesienia (szczególnie słynny już "bezkofeinowy Inny")" pojawiają się często w debacie nt. imigracji - czytaj.
Komentarze
Społeczeństwa wielokulturowe - nowe wyzwania i zagrożenia
(2011-09-20)W dn. 16.-17.09.2011 w Białymstoku odbyła się konferencja "Społeczeństwa wielokulturowe - nowe wyzwania i zagrożenia". Dominującymi tematami stały się relacje wielokulturowość a gender, wielokulturowść - liberalne społeczeństwa zachodnie, oraz polityka wielokulturowości i jej różne modele.
Wielokulturowość jako idea, ideologia, ale także świadoma polityka państwowa rozwija się na świecie od lat. 70. Od tamtego momentu dominujący w debacie stał się głos o nieuchronności zmian społeczeństw homogenicznych kulturowo do heterogicznych.
Po 2001 roku (niewątpliwie w kontekście zamachu na WTC w Nowym Jorku) następuje wyraźny odwrót od dotychczasowych koncepcji wielokulturowości, pojawia się coraz więcej stanowisk i nurtów krytycznych, a nawet negujących sensowność utrzymujących się w obiegu naukowym koncepcji wielokulturowości, multikulturalizmu.
W niektórych krajach, także dotychczas traktowanych jako otwarte i tolerancyjne, pojawiają się problemy związane ze stosunkiem do imigrantów, z ich włączeniem do społeczeństwa przyjmującego, uzewnętrzniają się publicznie postawy ksenofobii, zachowania nacjonalistyczne skierowane przeciwko przybyszom, mniejszościom wewnątrz państw, a nawet pojawiają się przykłady ekspulsji przybyszów do ich poprzednich miejsc zamieszkania.
Równolegle jednak nadal rozwijają się procesy globalizacji, masowe migracje międzynarodowe, procesy upodmiotowienia mniejszości w obrębie poszczególnych państw, procesy integracyjne dotychczas rozproszonych zbiorowości imigranckich w nowych państwach zamieszkania, kształtowanie się aterytorialnych tożsamości grupowych i inne,co najogólniej powoduje dalsze procesy różnicowania się (wymieszania) kulturowego, tak w obrębie poszczególnych państw, jak i międzynimi.
Szczególnie w społeczeństwach, które wybrały demokratyczną drogę rozwoju narasta znaczenie pytań dotyczących dalszych kierunków i charakteru przeobrażeń w sferze kształtującego się zróżnicowania kulturowego. Jak zastosować do sfery kulturowej podstawowe wartości demokratyczne – mianowicie równość i wolność? Czy w zasadniczym wymiarze realizują się one w sposób żywiołowy, czy też występują tam określone prawidłowości zasługujące na bliższe
poznanie, a następnie ich wykorzystanie do rozwiązań praktycznych? Jaka jest specyfika badań socjologicznych nad wielokulturowością oraz nad społeczeństwami wielokulturowymi? Czy jesteśmy dostatecznie przygotowani teoretycznie i metodologicznie do realizacji badań z zakresu wielokulturowości w praktyce? Czy do zaistnienia społeczeństwa wielokulturowego wystarczą idee tolerancji względem innych oraz równe prawo obowiązujące wszystkich, jednakże przygotowane przez zbiorowości dominujące w państwie, na ogół bez udziału przybyszów (mniejszości), czy też konieczne jest ustalenie nowych wskaźników? Te problemy, jako najważniejsze w tym momencie w debacie publicznej w Europie, zdominowały także białostocką konferencję.
Za parę miesięcy ukaże się publikacja zawierająca referaty wygłoszone podczas konferencji. Tymczasem polecam tekst Żiżka, do którego odniesienia (szczególnie słynny już "bezkofeinowy Inny")" pojawiają się często w debacie nt. imigracji - czytaj.
Komentarze
- Brak komentarzy