Strona główna > Warto poczytać > Archiwum Opornika > Numer 28 (1/2008)

Bookmark and Share

THE MUR

The Mur (2008-04-07)

KWESTIONARIUSZ

Bartek Sapko
student 3-ego roku polonistyki UMCS
grupa krwi: 0 RH+
ulubiona książka: ,,Kocia kołyska Kurt Vonnegut
uzależnienie: papierosy



Litania do.
te pięty
obtarte niewygodnymi butami
od biegania po tłustej kuchennej
terakocie
pozwól mi........

te barczyste, napuchłe od szorstkich
pasków owych ciężkawych znienacka nosidełek
ramiona
zwykle same, po chodniku i w ciemnym
'nigdzie' chybotliwych dróg.
pozwól mi........

i złamane drzwiami palce
pieszczące nieopodal tych dni
kulawy klarnet kupiony na targu
pod zamkiem
pozwól mi........

dotknąć. posmakować. umrzeć.
/potrzebne skreślić/


nieco później

ślady źródeł przedłużenia
ciebie dokądkolwiek
wyczesuję z włosów
szczotką z wyrwanymi
drutami

przeciągam w dół
wracam i znowu to samo
każdej nocy
nieco później, powoli
i cicho

gasisz lampkę, kładziesz się
na prawym lub lewym boku
zależy, z której strony
jestem ja
i szczotka

to
efekt budzenia się
o trzeciej nad ranem
powtarzany przez
ciebie mnie nas ich

takie, proszę ciebie,
bukkake naszych czasów.


***
zostały po tobie tylko kalosze
przybite w pionie do ściany
kilka gwoździ i młotek 8-kilowy
dywany w okruchach czerstwego pieczywa
płaszcz podszywany czarnym tiulem

zostały po tobie sny dziecinne
jak widły wbijane w ciało
grabie czeszące posklejane włosy
srebrno-złote liście jesieni

została po tobie brudna bielizna
szafa cuchnąca stęchlizną
dziurawa ściera do terakotowej podłogi

został po tobie ów nędzny dystych
który za chwilę się skończy.........

i nędzna, wytarta licentia poetica


Nigdy ci tego nie mówiłem. Powinnaś wiedzieć. Jesteś taką moją niewinną ciszą na dworcu Warszawa Centralna, podczas hamowania pociągu obojętnie jakiej relacji. Ale to, że ten głos po trzech dźwiękach, jak z harmonijki (,,Pociąg pośpieszny z Lublina do Torunia wjedzie na tor piąty przy peronie pierwszym”) - mówiłem ci nie raz, drażni mnie nieprzeciętnie. O czym to ja...? A tak, powinniśmy zwykle, o tej samej porze, przychodzić tu i myśleć, że poza tym brudnym dworcem nie ma nic, na co warto czekać.

- ...

- Tak, słyszałem, że jakiś człowiek skoczył. Nie, nie przez przypadek, zwyczajnie (mówię, jakby przypadki były nadzwyczajnie lub jakiekolwiek. Tfu, mówię, jakby w ogóle istniały). Co mówiłem? Coś o ciszy. Niespokojnie. Nie, to nie jest chaos myśli, tylko proste wyznanie człowieka, który...

- ...

- Prosiłem cię tyle razy, moja Ciszo, nie śmiej się w ten sposób. Ten twój śmiech na modłę świni zawsze doprowadzał mnie do nieprzyjemnego szaleństwa. Nie pluj! Tyle razy mówiłem. Nie słuchasz. Jednak wracając, proste wyznanie człowieka, który...

- ...

- Nie, chyba nie powinnaś jeść w tej budce, słyszałem, że produkty wykorzystywane tu do przygotowywania przekąsek są wymieszane z ekskrementami pracowników. Przestań się śmiać. Świat nie jest śmies...

Ciszo?...

(,,Pociąg pośpieszny relacji Lublin-Toruń wjechał na tor piąty, przy peronie pierwszym”)...



Wiersze Bartka silnie oddziałują na sferę emocjonalną czytelnika. Mimo formy, która często przekracza granicę wiersza, zbliżając się do prozy poetyckiej, teksty są spójne i wyraziste. Zawsze odważne i zawierające ukryte treści. Często niejednoznaczne, co zmusza do zatrzymania się dłużej nad wierszem, a tym samym głębszego wejścia w wiersz. Poezja nie ma wcale być łatwa. Powinna być wędrówką do wnętrza człowieka, najbardziej ukrytych treści jego świadomości. Powinna drążyć i jątrzyć, docierać do sedna - do wewnętrznej prawdy, która jest inna dla każdego człowieka.

 


O THE MUR

Piszesz do szuflady, lecz czujesz, że przyszedł czas, by ją otworzyć? Projekt The Mur ma na celu promowanie młodych poetów, takich jak Ty. Działamy zarówno na łamach Opornika, jak też organizujemy różne artystyczne akcje, m. in. happeningi, wieczorki poetyckie. Mamy mnóstwo zapału, marzeń i pomysłów, lecz, aby je zrealizować, potrzebujemy kreatywnych ludzi.
Jeśli chcesz się z nami skontaktować, wyślij maila na adres the_mur@o2.pl. Nie zapomnij o dołączeniu kontaktu do siebie! Pozdrawiamy!
Murarze ;-)
Więcej na www.ao.lublin.pl


Komentarze
Aby dodać komentarz pod własnym nazwiskiem musisz się zalogować, lub napisać pod tymczasowym nickiem (wymaga aktywacji)

Nick:Komentarz:
Brak komentarzy