Strona główna > Warto poczytać > Archiwum Opornika > Numer 17 (2/2006)

Bookmark and Share

DWA SŁOWA O JIDYSZ

Joanna Stachyra (2006-07-15)

Strona 8
Więcej fotek w galerii

Jidysz to język Żydów aszkenazyjskich (czyli pochodzących ze średniowiecznych terenów niemieckojęzycznych). Jego początki sięgają IX wieku. Jidysz rozwinął się z dialektów niemieckich i języka hebrajskiego, z którego zaczerpnął przede wszystkim alfabet oraz część słownictwa. W XIV i XV wieku wraz z rozprzestrzenianiem się Żydów na wschód Europy jidysz rozpadł się na język zachodni (zanikający) i wschodni, który, przyswoiwszy sobie wiele elementów słowiańskich, dał podstawy dzisiejszemu językowi standardowemu. Język Aszkenazyjczyków wiele zawdzięcza językom Europy Środkowo-Wschodniej, w tym językowi polskiemu, ale można zaobserwować też zjawisko odwrotne, tzn. wpływy jidysz na polski np. poprzez obecność takich słów jak cheder, cadyk, chasyd, rabin, koszerny, trefny a także (co już mniej oczywiste) belfer, machlojka, mecyje. Jidysz to także język literatury, której rangę potwierdziło przyznanie w 1978 r. literackiej nagrody Nobla Izaakowi Baszewisowi Singerowi. Obecnie językiem jidysz posługuje się ok. 4 miliony osób.

Komentarze
Aby dodać komentarz pod własnym nazwiskiem musisz się zalogować, lub napisać pod tymczasowym nickiem (wymaga aktywacji)

Nick:Komentarz:
Brak komentarzy