DO AKTU URODZENIA WPISUJE SIĘ: NAZWISKO, IMIĘ (IMIONA).
Art. 40. 2. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 1986 r. Nr 36, poz. 180 z późn. zm.).

Nazywanie to zapanowanie nad czymś. To omówienie. Nazywanie to też spełnianie życzeń, wyposażanie w cechy, pozbawianie cech. Nazywanie to ochrona przed nieznanym. Stygmatyzowanie, określanie, włączanie w przestrzeń społeczną, kulturową, historyczną. Nazywanie to potwierdzenie obecności.

Dawno odeszłe języki dawno odeszłych ludzi, nieobecnych, historycznych, przeszłych po raz ostatni wybrzmiewały w strachu, złości, gniewie, modlitwie, wezwaniu, zwróceniu się, rozpaczy.
Imiona na ścianach, głazach, kartach, walizach, tablicach, chusteczkach pozostają nieme. Nie poruszają dźwięku, nie posiadają dźwięku. Odczytanie jest zawsze błędne. Desygnat nie potwierdza poprawności ruchem. Odworzenie jest zawsze niepoprawne.



Komentarze

Aby dodać komentarz pod własnym nazwiskiem musisz się zalogować, lub napisać pod tymczasowym nickiem (wymaga aktywacji)

Nick:Komentarz:

Brak komentarzy